ΔΙΩΓΜΟΣ - ΦΩΤΙΑ, ΦΙΛΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Ιούλιος 1986. Μια αριστοκρατική βίλα πνιγμένη στο πράσινο έξω από τη Ρώμη. Μαζεμένη γύρω από το βραδινό τραπέζι, μια υπέροχη οικογένεια: ο Λέο, ένας σαρανταοχτάχρονος γιατρός διεθνούς φήμης, η Ραχήλ, γιατρός και μητέρα αυστηρή και αφοσιωμένη, ο Φιλίππο και ο Σάμουελ, τα παιδιά τους, στο κατώφλι της εφηβείας. Οι ειδήσεις των οχτώ αντιφεγγίζουν στο φόντο αυτής της σχεδόν τέλειας ιδιωτικής στιγμής μέχρι που, από την ίδια την τηλεόραση, έρχεται η είδηση-σκάνδαλο που θ' αλλάξει για πάντα τη ζωή όλων των μελών της οικογένειας Ποντεκόρβο.
Ο Λέο κατηγορείται για αποπλάνηση ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού. Μέσα σε μια νύχτα ο καθηγητής Ποντεκόρβο μετατρέπεται από εκλεκτό εκπρόσωπο της κοινωνίας σε αντικείμενο της δημόσιας κατακραυγής: ανυπεράσπιστο θύμα απέναντι στο μίσος, τα κουτσομπολιά, τις κατηγορίες, τη δυσφήμηση, τον εκφοβισμό. Η δραστηριότητα του διευθυντή κλινικής, η ακεραιότητα του καθηγητή, κάθε λεπτομέρεια της προσωπικής και κοινωνικής του ζωής είναι έτοιμη να τεθεί υπό αμφισβήτηση από τους εχθρούς κι από τους φίλους του παρελθόντος, από αδηφάγους δημοσιογράφους και φιλόψογους δικαστικούς, πλανερούς βοηθούς και πανούργους δικηγόρους...
Και μέσα στον εκκωφαντικό εφιάλτη, η σιωπή της συζύγου και των παιδιών του είναι ακόμη πιο εφιαλτική. Μήπως άραγε αυτοί είναι οι πρώτοι που δεν πιστεύουν στην αθωότητά του;
Στον "Διωγμό" ο Πιπέρνο μάς διηγείται την ιστορία ενός επιτυχημένου ανθρώπου που απροειδοποίητα και ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπος με τον ναρκισσισμό του και με τις παιδικές του αδυναμίες μας μιλάει για μια οικογένεια, για τις συνήθειές της, τα συναισθήματα και τα ταμπού της. Αυτό το σπουδαίο μυθιστόρημα, με χαρακτήρες που θα μείνουν αλησμόνητοι, φέρνει στο προσκήνιο ένα σπίτι που μοιάζει συνταρακτικά με τα δικά μας σπίτια, το άχρονο και αλύτρωτο δράμα της ανθρώπινης δικαιοσύνης και των (αναπόφευκτων;) λαθών της. 

"Τον γνωρίσαμε με το εντυπωσιακό Με τις χειρότερες προθέσεις. Και τώρα με τον Διωγμό ανοίγει διάπλατα την πόρτα στον θαυμαστό κόσμο ενός σπουδαίου λογοτεχνικού δίπτυχου" (LivresHebdo)
"Αγαπητέ Πιπέρνο, πρέπει να το παραδεχτείς: ξεπέρασες εαυτόν!" (Gad Lerner, Vanity Fair)

«Τον γνωρίσαμε με το εντυπωσιακό "Με τις χειρότερες προθέσεις. Και τώρα με τον "Διωγμό" ανοίγει διάπλατα την πόρτα στον θαυμαστό κόσμο ενός σπουδαίου Λογοτεχνικού δίπτυχου» (LivresHebdo)
«Αγαπητέ Πιπέρνο, πρέπει να το παραδεχτείς: ξεπέρασες εαυτόν!» (Gad Lerner, Vanity Fair)
«Ο Πιπέρνο καπνίζει πίπα σαν τον Σιμενόν, διαβάζει Φίλιπ Ροθ και γράφει για τον Προυστ. Κι αυτό φαίνεται με τον καλύτερο τρόπο...» (Magazine Litteraire)
«Με τον "Διωγμό" ο Πιπέρνο επιβάλλεται ως μια από τις σημαντικότερες φωνές στη σύγχρονη ιταλική λογοτεχνία» (Mediapart)
«Αυθάδης, διασκεδαστικός, προκλητικός, σπουδαίος, ο Πιπέρνο είναι κυρίως ένας παθιασμένος παρατηρητής της πραγματικότητας, των παράδοξων και των διφορούμενων που περικλείει» (Le Monde)
«Το πρώτο του βιβλίο μάς εντυπωσίασε, αυτό είναι απλώς απίστευτο!» (Le Figaro Magazine)
«Ο "Διωγμός" σε αναγκάζει να υποκλιθείς» (Le journal du dimanche)
«Οι μεγάλοι συγγραφείς είναι φτιαγμένοι από αυτά τα υλικά...» (Elle)