Να κοιμηθώ σε μια θάλασσα από αστέρια

Το διάστημα κρύβει αναρίθμητα μυστικά η Κίρα μόλις ανκάλυψε το πλέον θανατηφόρο. Η Κίρα Ναβάρεζ ονειρευόταν να ζήσει σε καινούριους κόσμους. Τώρα ξύπνησε σε έναν εφιάλτη. 

Κατά τη διάρκεια µιας συνηθισµένης αποστολής τοπογράφησης σε έναν µη αποικισµένο πλανήτη, η Κίρα ανακαλύπτει ένα εξωγήινο κειµήλιο. Στην αρχή ενθουσιάζεται, αλλά η αγαλλίαση µετατρέπεται σε τρόµο όταν η αρχαία σκόνη αρχίζει να κινείται. Καθώς ξεσπάει πόλεµος ανάµεσα στα άστρα, η Κίρα ξεκινάει µια οδύσσεια ανακάλυψης και µεταµόρφωσης, που εκτείνεται σε όλο τον γαλαξία. Η πρώτη επαφή δεν είναι αυτό που φανταζόταν και τα γεγονότα την ωθούν στα όρια του τι σηµαίνει να είναι άνθρωπος. Ενώ η Κίρα αντιµετωπίζει τους δικούς της εφιάλτες, η Γη και οι αποικίες της βρίσκονται στα πρόθυρα του αφανισµού. Πλέον η Κίρα ίσως να είναι η µεγαλύτερη και η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας...

Ο πορτοκαλί αέριος γίγαντας, ο Ζευς, ήταν χαµηλά στον ορίζοντα. Τεράστιος και ογκώδης, εξέπεµπε ένα ροδοκόκκινο ηµίφως. Γύρω του, µια πλειάδα φωτεινών άστρων έλαµπε κόντρα στο µαύρο του διαστήµατος, ενώ κάτω απ’ το άγρυπνο βλέµµα του γίγαντα εκτεινόταν µια γκρίζα ερηµιά µε βράχια. Μια µικρή συστάδα κτιρίων έστεκε στην κατά τα άλλα έρηµη έκταση. Θόλοι, σήραγγες και δωµάτια µε παράθυρα. Ένας χώρος ζεστασιάς και ζωής µέσα στο εξωγήινο περιβάλλον.

Θα έφευγαν το πρωί. Θα επιβιβάζονταν στο µεταγωγικό τους, το Φιντάντζα, το οποίο βρισκόταν ήδη σε τροχιά γύρω από την Άδρα. Σε λίγες µέρες, η ίδια και όλα τα µέλη της δεκαµελούς οµάδας τοπογράφησης θα έµπαιναν  σε κρυονικό ύπνο κι όταν θα ξυπνούσαν στο 61 του Κύκνου, είκοσι έξι µέρες αργότερα, θα χώριζαν. Θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπε τον Άλαν για... δεν ήξερε για πόσο καιρό. Μήνες, τουλάχιστον. Αν ήταν άτυχοι, πάνω από έναν χρόνο.