ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Η ΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΣΗ;

Το πρόβλημα της σχολικής αποτυχίας σπανίως εντοπίζεται εκεί όπου γεννιέται: στην επιθυμία για γνώση, η οποία καθιστά τη μάθηση εφικτή.
Η Μαρτίν Μενές μάς εξηγεί με ποιον τρόπο εμφανίζεται και διατηρείται η επιθυμία κάποιου να μάθει. Διότι αυτή η επιθυμία έχει μια ιστορία, που συνοδεύει τις φάσεις της ψυχικής εξέλιξης. Κι αν η αστάθεια, η αναστολή, το άγχος ταράξουν το παιδί τη στιγμή που πρέπει να ενεργοποιηθούν εκ μέρους του η κατάλληλη συμπεριφορά και οι απαραίτητες δεξιότητες για τη μελέτη, τότε η πορεία αυτής της ιστορίας συναντά προβλήματα. Τόσο η αναγκαία συνθήκη της παιδικής εξάρτησης από τον άλλο όσο και η δυσκολία αποδοχής ορίων μπορούν να εμποδίσουν το παιδί να έρθει σε επαφή με τους κανόνες, τις απώλειες, τη μοναξιά, που είναι οι φυσικοί περιορισμοί της μάθησης. Οι τυχαίες συνθήκες της διαδρομής ενός παιδιού, οι αλληλεπιδράσεις του με το περιβάλλον, οι συναντήσεις του με τις συνήθεις ατέλειες των ενηλίκων, τους οποίους θεωρούσε παντοδύναμους, επιδρούν τόσο στη συναισθηματική του ανάπτυξη όσο και στη νοητική του λειτουργία.
Τη στιγμή που η παιδαγωγική σημειώνει μια ξεκάθαρη τάση αναδίπλωσης στον εαυτό της, προσπαθώντας να τα εξηγήσει όλα μέσα από την έλλειψη γνώσεων -όταν δεν πρόκειται για οργανικά ή γενετικά ελλείμματα-, η Μαρτίν Μενές ανοίγει ιδιαίτερα ενδιαφέροντες δρόμους ώστε να επανεκκινήσει η συζήτηση σχετικά με τη βοήθεια που πρέπει να προτείνεται σε όσους δυσκολεύονται να αποδεχτούν τη βοήθεια των άλλων.